نمایش وقیحانه فرانسوی‌ها 

گروه سیاست و جهان خبرگزاری علم و فناوری آنا، حنیف غفاری؛ دولت امانوئل مکرون باگذشت هشتاد روز از آغاز جنگ غزه و شکست صهیونیست‌ها در رسیدن به اهداف اعلامی خود، ترجیح داد در مواضع رسمی و اعلامی خود بیشتر از کلید واژگان "توقف جنگ"یا " صیانت از غیرنظامیان"استفاده کنند تا به‌نوعی بخشی از حساب خود را از هم اکنون و پیش از اعلام رسمی شکست صهیونیست‌ها از تل اویو جدا سازند.

این در حالی است که وبگاه میدل ایست آی در روزهای ابتدای جنگ غزه اذعان کرد که  صدها نظامی فرانسوی برای پیوستن به ارتش رژیم صهیونیستی در نبرد علیه غزه، وارد اراضی اشغالی شده‌اند.

فراتر از آن، مشارکت پاریس ، برلین و تل آویو در بمباران و نسل‌کشی عامدانه در نوار غزه ( از طریق ارائه داده‌های میدانی و اطلاعاتی به صهیونیست‌ها ) و ارائه تسلیحات نظامی و الکترونیکی و ابزار شناسایی و جاسوسی پیشرفته ، بر همگان محرزاست. 

حدود 5 سال قبل( در سال 2018 میلادی ) ، منابع رسانه‌ای در اروپا  با افشای اطلاعاتی محرمانه اعلام کردند  که حدود 4 هزار و 200 فرانسوی دارای تابعیت مضاعف صهیونیستی،  عضو ارتش این رژیم هستند.  آماری که برخی منابع آن را بیشتر تلقی کرده‌اند.

شکایت بسیاری از مؤسسات و گروه‌های مستقل حقوق بشری در این خصوص راه به‌جایی نبرد و ساختار قضایی و سیاسی فرانسه بر اساس تعهدات پشت پرده و آشکار خود به صهیونیست‌ها، کمترین اقدامی در توقف حمایت‌های نظامی و امنیتی از تل آویو صورت نداد.

 
در روزهای اولیه جنگ غزه، فرانسوی‌ها به‌مانند آمریکایی‌ها ، انگلیسی‌ها و ژرمن‌ها، وقوع هرگونه آتش‌بسی در نوار غزه را خط قرمز خود دانسته و تشدید حملات تا نابودی حماس را تنها راهکار پیش رو قلمداد می‌کردند!

حتی وزارت خارجه فرانسه بارها نسل‌کشی سیستماتیک و مستمر در نوار غزه را تحت عنوان "دفاع مشروع"قلمداد کرده و در مقابل، مقاومت رزمندگان حماس و ساکنان غزه در برابر صهیونیست‌ها را مصداق "ترور"جلوه می‌دادند. 

جرم انگاری هر گونه ابراز مخالفت با موجودیت و ماهیت رژیم اشغالگر قدس از سوی فرانسوی‌ها، موضوعی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت!

بسیاری از افرادی که در طول هشتاد روز جنایت و نسل‌کشی صهیونیست‌ها در نوار غزه در تظاهرات ضد صهیونیستی در مارسی و پاریس شرکت کرده بودند به اتهام یهودی‌ستیزی مورد بازخواست سرویس امنیتی فرانسه ( خصوصاً سرویس امنیت داخلی این کشور ) قرارگرفته‌اند و خطر اخراج برخی مهاجرین را ، آن‌هم صرفاً  به دلیل ابراز انزجار خود از جنایات رژیم صهیونیستی تهدید می‌کند.

در چنین شرایطی نباید تسلیم آدرس‌ها و سیگنال‌های ظاهری مقامات کاخ الیزه در محکوم کردن جنایت علیه غیرنظامیان در نوار غزه شد.

بهتر است فرانسوی‌ها به‌جای اتخاذ ژست‌های دروغین در قبال نوار غزه، به این سوال مهم پاسخ دهند که نقش پشت پرده آن‌ها در آغاز و استمرار نسل‌کشی ساکنان غزه تا چه اندازه پررنگ بوده و چرا همچنان حمایت‌های نظامی و امنیتی خود از تل آویو را در این معادله خونین ادامه می‌دهند!

زمانی که فرانسوی‌ها در مقابل این سوال و ده‌ها ابهام رسواکننده دیگر قرار گیرند، چاره‌ای جز اعتراف نسبت به همکاری جنایتکارانه خود با تل آویو و واشنگتن در به شهادت رساندن هزاران زن و کودک بی‌گناه در نوار غزه نخواهند داشت.....